
Budynek szkoły w Nowym Radzikowie (g. Czerwińsk) został oddany do użytku 31 sierpnia 1963 roku. W piątek, 10 listopada, społeczność szkolna i wiejska uroczyście zainaugurowała obchody 60-lecia. Była ujmująco wzruszająco - z pięknym pokazem przywiązania do lokalnej społeczności, swojej szkoły i polskości.
Uroczystości 10 listopada rozpoczęły się od mszy jubileuszowej w kościele parafii pw. Jana Chrzciciela w Radzikowie, odprawionej przez proboszcza, ks. Piotra Fabrykiewicza.
Po mszy - w blasku pochodni - uczestnicy uroczystości przemaszerowali do szkoły. Pod Kamieniem Katyńskim złożono kwiaty i zapalono znicze, a ten moment szczególnie - salwami honorowymi - uświetniła grupa Jednostki Strzeleckiej 1006 Płońsk.
A po powitaniu przez dyrektor Małgorzatę Majewską, zaprezentowano program poetycko-muzyczny „Nie pytaj mnie, dlaczego nie ma dla mnie innych miejsc”, w wykonaniu uczniów NSP Nowe Radzikowo. Wspomogły ich absolwentki - śpiewem Klaudia Okrasa, a w rolę kronikarki historii szkoły wcieliła się Magda Gmurczyk-Okrasa.
Tak, jak już wspomnieliśmy - był to piękny pokaz przywiązania do lokalnej społeczności, swojej szkoły i polskości, bo program - w przededniu 11 listopada - ściśle nawiązywał do Święta Niepodległości.
By choć trochę wczuć się w nastrój tych chwil, zachęcamy do obejrzenia naszej 23-minutowej filmowej pigułki z obszernymi fragmentami uroczystości - tu link do video https://fb.watch/oeVwu7spur/
Były też oczywiście życzenia i prezenty od zaproszonych gości, jak również specjalny tort, a do ceremoniału zgaszenia świeczek zaproszono niezwykle zasłużoną i cenioną nauczycielkę Marię Choroś, która uczyła od początku powstania nowego budynku szkoły w 1963 roku.
Uroczystość zakończył zaś poczęstunek przygotowany przez rodziców i Koło Gospodyń Wiejskich „W Kobiecym Gronie”.
Inaugurację jubileuszu zorganizowali: Niepubliczna Szkoła Podstawowa im. Henryka Sienkiewicza w Nowym Radzikowie, Stowarzyszenie Rozwoju Wsi Radzikowo Nowe i Okolic, Ochotnicza Straż Pożarna w Starym Radzikowie oraz KGW „W Kobiecym Gronie”.
Historia w pigułce
W drugiej połowie XIX wieku plac pod budowę szkoły w Radzikowie podarował Tomasz Jakubiak. Pierwszym nauczycielem krzewiącym oświatę był pan Pałucki, jego dzieło kontynuował z niegasnącą pasją pan Ciechanowski, który zaczął uczyć w 1870 roku. W dalszych latach swą nauczycielską posługę pełnił pan Płatek, a od roku 1906 pan Dudkiewicz. Podstawowym językiem wykładowym był język rosyjski, jedynie raz w tygodniu nauczano języka polskiego.
XX wiek nie szczędził przykrych incydentów związanych z oświatą w Radzikowie, gdyż w czasie I wojny światowej, w roku 1915, wojska radzieckie spaliły budynek szkoły. Od 1918 roku szkoła znajdowała się u gospodarzy, a stamtąd przeniesiona została do pałacu folwarcznego. Po rozebraniu dworu szkołę znów przeniesiono do pana Kołodziejskiego i pana Majerkiewicza. W ówczesnej szkole pracowali w charakterze nauczycieli pan Smoliński i Górnicki, pani Żółtowska i pan Józef Jakubiak. Od roku 1927 do wybuchu II wojny światowej pracował w szkole pan Hieronim Paradowski.
Po II wojnie światowej, w lutym 1945 roku wznowiono naukę w szkole. Zajęcia w pomieszczeniach wynajmowanych od pana Kołodziejskiego i pana Majerkiewicza prowadziły: pani G. Paradowska i pani D. Jakubiak. Rok później dołączyli do grona nauczycieli państwo Maria i Stefan Marchlewscy. Szkoła realizowała naukę w zakresie sześciu klas szkoły podstawowej. Od 1949 roku rozpoczął w niej swą pedagogiczną posługę pan Władysław Choroś.
Młodzież uzupełniała swoją wiedzę na różnych kursach wieczorowych. Każdego roku prowadziła na działce szkolnej poletko doświadczalne dla różnych gatunków roślin oleistych, szczególnym zainteresowaniem i dużą popularnością cieszyła się kukurydza. W szkole istniał również punkt biblioteczny, z którego korzystali uczniowie i ich rodzice. Należy podkreślić, że ówcześni mieszkańcy Radzikowa bardzo chętnie pracowali społecznie na rzecz szkolnych inicjatyw. Już w roku 1953 z inicjatywy Komitetu Rodzicielskiego i kierownictwa szkoły, edukacja dzieci i młodzieży odbywała się w świetlicy strażackiej.
W 1957 roku podjęto decyzję o budowie szkoły na działce po dawnym folwarcznym pałacu. Powołano Komitet Budowy Szkoły, który przy ogromnym udziale mieszkańców Radzikowa, w pocie czoła budował miejsce, gdzie młodzi mieszkańcy mogli się edukować. Budynek oddano do użytku 31 sierpnia 1963 roku. Przez następny rok urządzano teren wokół placówki. Szkoła piękniała z dnia na dzień. Z każdym rokiem oddawała społeczeństwu ogromne przysługi. To tu działały zespoły artystyczne, organizowano różne formy pracy z młodzieżą. W roku szkolnym 1964/1965 w szkole pracowało już pięciu nauczycieli: pan W. Choroś, pani M. Choroś, pani W. Chudzińska, pani J. Szyperska i pani W. Stopczyńska. Teraźniejsze lata nadal owocują. Wciąż posyłane dzieci chętnie zdobywają wiedzę. Wielu absolwentów - niejednokrotnie już rodziców - z ogromną pasją wspiera działania dydaktyczno-wychowawcze nauczycieli. W bardzo miłej, kameralnej atmosferze odbywają się uroczystości szkolne, na których aktorami są właśnie uczniowie szkoły noszącej od 2005 roku zaszczytne imię Henryka Sienkiewicza. (ak); foto: Artur Kołodziejczyk
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie