O Hemarze zakochanym w polskości na UTW

Marian Hemar pisał o sobie tak: „Moja gorąca miłość nie może się pogodzić z inną Polską, tylko najlepszą, najszlachetniejszą, najuczciwszą na świecie. Uczyli mnie tej miłości Słowacki, Żeromski, Piłsudski”. Hemar był największym polskim patriotą XX wieku. Był zakochany w polskości.

Nieprzypadkowo zatem kolejny wykład Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Płońsku, który miał miejsce w sali kameralnej MCK 10 listopada, przyciągnął wielu słuchaczy. Tematem wykładu była bowiem twórczość generała polskiej satyry i jednego z największych polskich patriotów XX wieku poety Mariana Hemara, a w tajniki jego życia osobistego, kulturalnego, społecznego i jego twórczości wprowadził słuchaczy wykładowca Igor Pogorzelski.  

Postać Mariana Hemara przez wiele lat była anonimowa, nie rozmawiano o jego życiu, dorobku artystycznym. Zatem kim był Marian Hemar. Urodził się 6 kwietnia 1901 roku we Lwowie, zmarł 11 lutego 1972 roku w Dorking. Igor Pogorzelski podczas swojego wykładu opowiadał o jego młodości, czasach spędzonych we Lwowie i na emigracji, jego twórczości, życiu prywatnym, małżeństwach i pracy w XX-leciu międzywojennym.

Igor Pogorzelski mówił o współpracy Hemara m.in. z Jarosym, Lechoniem, Słonimskim, Tuwimem, Szczepciem i Tońciem. Wspominał o pracy Hemara w kabarecie „Qui Pro Quo” czy Cyrulik Warszawski, pracy kulturalno-oświatowej podczas II wojny światowej.

Wykład przeplatany był prezentacją multimedialną i muzyczną. Prelegent przygotował na wykład szlagiery piosenek z tekstami Hemara. Bohater sobotniego wykładu był autorem ponad 2000 piosenek. Pisał m.in. dla Hanki Ordonówny, Zofii Terne, Włady Majewskiej. Słuchacze mieli okazję wysłuchania archiwalnych piosenek w oryginalnych wykonaniach: Miry Ziemińskiej „Taka mała”, Chóru Dana „Upić się warto”, Ludwika Sempolińskiego „Wąsik, ach tan wąsik”.

W piosenkach Hemara przeważały nurty żartu i satyry, refleksji i tęsknoty, do których sam pisał muzykę i słowa. Marian Hemar pisał nie tylko piosenki, w jego twórczości znajdziemy skecze, satyry (w maju 1939 roku napisał satyrę „Orzeł albo Rzeszka”, w której Ludwik Sempoliński wyśpiewał szlagier „Wąsik ach ten wąsik”, który prawie stał się skandalem politycznym), dowcipy, szopki polityczne, eseje, felietony. Był autorem wierszy lirycznych, fraszek przełożył wszystkie sonety Szekspira, pisał sztuki od dramatu do komedii muzycznych. Sam Hemar o swojej twórczości mówił tak: „Ja sam nie wiem, czy ja liryk, czy piosenkarz czy satyryk, czy poeta czy kupleciarz. Tyle wiem, żem kabareciarz”.

tekst i foto: Katarzyna Kołodziejczyk