Pamięci Katynia i Smoleńska

We wtorek, 10 kwietnia, odbyły się uroczystości upamiętniające 78 rocznicę zbrodni katyńskiej i 8 rocznicę katastrofy smoleńskiej.

Uroczystości rozpoczęła msza św. w kościele parafii św. Michała Archanioła w Płońsku.

Następnie ulicami (Płocką i 1 Maja) uczestnicy przeszli do parku przy ul. Kolejowej, miejsca gdzie rosną dęby upamiętniające polskich oficerów zamordowanych w 1940 roku w Katyniu, Starobielsku, Charkowie oraz ofiary katastrofy smoleńskiej.

Złożono kwiaty, zapalono znicze, i wygłoszono okolicznościowe wystąpienia.

- W tym miejscu chcę podziękować rodzinom katyńskim i wszystkim tym osobom , które te pamięć zachowały do czasów wolnej Polski – mówiła wiceburmistrz Teresa Kozera. - Dziś naszą obecnością w tym symbolicznym dla płońszczan miejscu dajemy wyraz sprawiedliwości historycznej. Prawda o Katyniu przechowywana i przekazywana w polskich domach z pokolenia na pokolenie przetrwała, zwyciężyła. Ta  pamięć o ofiarach zbrodni katyńskiej zobowiązuje nas do pracy na rzecz wolnej Polski, w tym naszej małej ojczyzny. W katastrofie smoleńskiej zginęli przedstawiciele różnych partii politycznych i środowisk. To wielka tragedia, mająca wymiar ogólnonarodowy i czysto ludzki.  Z perspektywy można dostrzec ogrom dramatu, który dotknął państwo polskie .  Z tego powodu jestem przekonana, że można te rocznicę uczcić ponad podziałami, bez względu na sympatie i antypatie polityczne, i wbrew dzielącym nas różnicom.

Starosta Andrzej Stolpa zachęcał do refleksji nad tym co w życiu jest ważne, jego kruchością i przemijaniem. Do zadania sobie pytania, co po nas zostanie, a co powinno zostać. Musimy pamiętać, że pokój, wolność i demokracja nie są dane raz na zawsze, trzeba stać na ich straży, dbać o nie i pielęgnować na co dzień.

- Historię mamy jedną i w jednym żyjemy kraju – mówił starosta. - Jak było w przeszłości już wiemy, a jaka będzie nasza przyszłość to zależy od nas. Niech zjednoczy nas pamięć o historii, miłość do ojczyzny, dobro naszej społeczności.

Tę pamięć jesteśmy winni ofiarom zbrodni katyńskiej. Potrzebna jest ona nie po to, aby szukać rewanżu, czy odwetu na katach. Nie jest potrzebna, aby wzbudzać nienawiść do innych narodów, ale aby przestrzegać wszystkich przed tym do czego mogą prowadzić totalitarne rządy. Aby pokazać jak bardzo potrzebny jest nam szacunek dla demokracji, wolności i pokoju, w którym mamy szczęście i możliwość żyć. Wszystkim zamordowanym na ziemi sowieckiej, ofiarom tak tragicznej katastrofy lotniczej oddajemy dziś hołd wśród płońskich dębów pamięci. Bohaterowie Katynia wiedzieli, że to kim są zawdzięczają Polsce. Spróbujmy kierować się w życiu codziennym, tym patriotyzmem, tym  zrozumieniem naszego związku z ojczyzną. Niech jednoczy nas pamięć o historii, miłość do ojczyzny, dobro naszej społeczności.

Świadectwo o tym co się stało w 1940 r. ujął  w swoim wierszu "Guziki"  Zbigniew Herbert. Tytułowe guziki stały się „potężnym głosem zamilkłych chórów”, a więc dzięki nim mogli przemówić umarli. To właśnie guziki umożliwiły bowiem identyfikację ofiar w Katyniu. Zyskały miano „nieugiętych”, ponieważ wbrew zamierzeniom sprawców zbrodni, ujawniły to, co miało pozostać w ukryciu.

tekst i foto: Katarzyna Kołodziejczyk