
Lucyna Kaniewska podczas niemieckiej okupacji była żołnierzem Narodowych Sił Zbrojnych, a następnie Armii Krajowej. Miała pseudonim Arleta. Zmarła 22 stycznia 2018 roku w wieku 93 lat.
Lucyna Kaniewska z domu Piłatowicz urodziła się 26 stycznia 1925 roku w Miszewie Wielkim (gm. Nowe Miasto), jej rodzicami byli Janina i Wincenty Piłatowicz. Podczas drugiej wojny światowej wstąpiła do Narodowych Sił Zbrojnych - przysięgę odebrał Witold Grzebski, ps. „Motor”, który był dowódcą NSZ w powiecie płońskim.
Witold Grzebski w swoich wspomnieniach podkreślał, że Arleta zasługiwała na szczególne wyróżnienie za działalność w Pomocniczej Wojskowej Służbie Kobiet, organizacji zrzeszającej w strukturze NSZ kobiety, które oprócz służby wywiadowczej i łączności, szkoliły się w zakresie służby sanitarnej, gromadziły lekarstwa i środki opatrunkowe oraz kolportowały podziemną prasę.
Po wojnie Lucyna wyjechała do Warszawy, w 1948 roku wyszła za mąż za Jerzego Kaniewskiego, który pochodził z Miszewa. Zamieszkali na Żeraniu, mieli czworo dzieci. W latach 80. pani Lucyna wróciła na swoją ojcowiznę, ale w 2005 roku z uwagi na stan zdrowia, ponownie zamieszkała w Warszawie, gdzie zmarła 22 stycznia 2018 roku w wieku 93 lat.
Za swoją działalność po upadku komunizmu została odznaczona Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego, Krzyż Weterana Walk o Niepodległość. (ko)
PS. Wspomnienie powstało dzięki pomocy Pawła Słupskiego z Nowego Miasta.
foto: zbiory prywatne
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie